Ganja!

Yes yes I know, we are not the best and most active bloggers in the world... What have we done the this time... Most of we spend in libraries reading about the floods and misery of this country. They don't have much luck here, but though they keep being friendly and seem happy. At least we have that impression... Sometimes in traffic you spot some glimps of how the nerves get also to Bangladeshi people. Very normal if you see how chaotic the traffic is. Still after this 3 weeks we've spend here it looks fabulous to see how all this vehicles manage to get their way through the traffic. We still have the feeling we are like big walking attractions. Sometimes you feel important, sometimes you just get tired of it! :) The one thing we know is that:

silence and staring
What country are you from?
Belgium!
again silence and staring

Our quest for plans looks like it will have a happy ending. With the some connections we made here and the big help from our professor who's adorable, we found some good maps. Of some parts... In the next couple of days maybe we'll have all the parts we need. During Ramadan everthing closes at 3pm and people go home and prepare for eid. This means they gather after one day of vasting and eat together. Bangladeshi food tastes very good, but still it's too spicy for us.
Because of this early closing time and most of the time we are just too hungry, we eat most of the time our lunch in the guesthouse.
After some trips with students to areas which were not all our study area and some car trips with the professor, yesterday we had our first really useful day of fieldwork. We met some local people who apparently were workig as a tourist guide who also took us to their houses. We weren't the first white people there, though I've never felt that popular before in my life!
One issue here is going to the barber, Phil is still trying to convince me to go and cut it really short, we'll see how this ends...

Salam Alekum!

Na een weekje hier te zitten ondertussen, is het ook voor ons tijd om eens iets op onze blog te zetten.
De eerste week is hier tot nu toe vooral verstreken onder de vorm van lezen en lezen in de plaatselijke bib...die trouwens niet veel meer voorstelt dan een ruime kamer met wat stoffige oude boeken. We hebben ook al een kleine rondleiding gekregen van twee locale studenten rond de rivier....en heel andere omgeving dan de belgische stad zeg maar... Niet verharde wegen, met 100-en mensen en rickshaws ( fietstaxi's zeg maar ) zijn hier geen abnormaal beeld. Tis hier ook een pak warmer! Met het nodige gezweet en gepuf zijn we dan maar terug richting onze guesthouse gegaan rond de middag...allebei met een paarse nek en half uitgedroogd!
Dhaka is een stad met een populatie van ongeveer 16 miljoen inwoners...en zoveel mensen kunnen zich uiteraard niet blijven verstoppen...de wegen staan dan ook altijd vol! Een 3 vaks baan wordt al heel snel een 7 vaks. Gooi daar nog wat rickshaws en CNG (automatische rickshaws) tussen en het verhaal is compleet.
Ondertussen verblijven we hier in een guesthouse....schoon huizeke, met 14 kamers en veel groen in de tuin...elke morgen krijgen we ons ontbijtje hier voorgeschoteld met vers fruit, gebakken eikes, toastjes, thee en koffie...alles wat we dus nodig hebben om aan productieve dagen te beginnen.
Vervoer doen we hier meestal met de rickshaws...kost ons 25-30 eurocent om van onze guesthouse tot de unief te geraken, dus daar kunnen we het niet voor laten. Betreffende het eten zijn we hier dagelijks andere restaurantjes aant uitproberen, het ene iets meer westers dan het andere, aangezien onze magen het pikante eten van hier gewoon niet aankunnen!
Ramadan is hier begonnen, verkeer lijkt rustiger en meer relaxed. Ongelooflijk maar waar! Wij mogen overdag zoveel schransen als we willen, da lijkt hier geen probleem te zijn.
Trouwens, als ge u populair wilt voelen of weten hoe het voelt om beroemd te zijn, loopt hier maar is rond op straat. We hebben ons nog nooit zo aangestaard gevoeld.


Wat hebben we geleerd deze week?
“Do you like men?”
“Dat elke trip op een rickshaw in het verkeer onze laatste kan zijn”
“Claxons van autos zijn 100 keer luider in Bangladesh dan Belgie!” (foto’s en geluidopname volgen nog!)
“I understand you are men, I give you fixed price, no bargaining!”

Aangekomen!

Nederlandse versie:
Efkes gewoon om te melden dat we veilig en wel zijn aangekomen! In de toekomst zullen hier foto's verschijnen en zal hij regelmatig geupdate worden! Nu bed in want we hebben beiden nog altijd waanzinnige jetlag!



English version:

We arrived save and well! More information later, we have an enormous jetlag now, we go to sleep!

Bye

Philippe & Hans